Rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim - akcja „Żonkile”
Pan Bóg już chce zgasić świeczkę, a ja muszę szybko osłonić płomień, wykorzystując Jego chwilową nieuwagę…
Jedno z najsłynniejszych zdań klasyki polskiego reportażu zaprowadziło nas 19 kwietnia na żywą lekcję języka polskiego i historii.
19 kwietnia 1943 r. warszawscy Żydzi podjęli walkę zbrojną z Niemcami. Powstańcy nie mogli mieć nadziei na zwycięstwo. Kierowała nimi chęć odwetu na Niemcach i chęć wyboru śmierci. Śmierci z bronią w ręku. Powstanie kwietniowe w warszawskim getcie było największym zbrojnym zrywem Żydów podczas II wojny światowej i pierwszym w okupowanej Europie. O wydarzeniach tamtych lat opowiada utwór Hanny Krall, powieść-dokument, proza reportażowa, której bohaterami są ofiary Holocaustu oraz ci, którzy polegli w powstaniu.
W 81. rocznicę wybuchu powstania młodzież naszego liceum uczestniczyła w akcji społeczno-edukacyjnej „Żonkile” z inicjatywy Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN oraz Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gliwicach. Na wykład połączony z projekcją filmów wybrały się klasy IIIA i IIIB. W ciszy i skupieniu młodzież wysłuchała wykładu – nie tylko dlatego, że tematem była lektura obowiązkowa, ale przede wszystkim ze względu na siłę i wrażliwość przekazu prowadzącej – p. Karoliny Huk z MBP w Gliwicach.
Spektakl „Zdążyć przed Panem Bogiem” to opowieść o Marku Edelmanie, zastępcy komendanta powstania w getcie warszawskim, który po wojnie został ordynatorem Oddziału Intensywnej Opieki Medycznej w jednym z łódzkim szpitali.
Nakręcona w 1981 r. sztuka rozgrywa się w dwóch planach. W pierwszym – Edelman rozmawia z Hanną Krall na temat ówczesnego getta, opowiada o akcji likwidacji Żydów i wywożeniu ich do obozu w Treblince. W drugim planie – Edelman walczy o życie pacjenta. Film wyreżyserował Andrzej Brzozowski, rolę Edelmana odegrał Zbigniew Zapasiewicz, reporterki – Elżbieta Kępińska.
Młodzież zobaczyła również animację opartą na motywach tekstu Hanny Krall. Narracja filmu toczyła się w trzech płaszczyznach czasowych – w czasie II wojny światowej, w latach 60. XX w. i w latach 70. XX w, które obejmowały rozmowy Hanny Krall z Markiem Edelmanem. Poszukiwanie odpowiedzi na pytania stawiane przez reporterkę i Edelmana stanowią oś przewodnią spajającą wątki powieści. Podobnie jak czerwona nić…
Wyszliśmy z żółtymi żonkilami przypiętymi do serc, w ciszy, zadumani…
To była piękna lekcja języka polskiego i historii.
